Η ομάδα του τομέα Γεωπονίας- ΕΠΑΛ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ σας εύχεται καλές γιορτές!!!

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018

Περιγραφή μορφολογίας φύλλου Αμπέλου







Περιγραφή Τα φύλλα είναι όργανα τα οποία φωτοσυνθέτουν. Βρίσκονται πάνω στους κόμβους του βλαστού (τα εξογκώματα- οφθαλμοί) 
Στη βάση του φύλλου υπάρχουν μικρά φύλλα που λέγονται παράφυλλα.

Μέρη

• Αποτελείται à μίσχο à προσφύεται στο βλαστό.



 Περιγραφή Καρπού Αμπέλου- Γίγαρτα 




Ο καρπός της Αμπέλου είναι Ράγα
Αποτελείται από:       Φλοιό à  περικάρπιο
                                     Σάρκα à  μεσοκάρπιο
                                        Γίγαρτα à σπέρματα  και αποτελούν το ενδοκάρπιο  


          






Βίντεο που παρουσιάζεται η διαδικασία της φωτοσύνθεσης 

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015

...............".Επιτυχία είναι να δουλεύει πάνω σε εκείνο που  σου αρέσει και είσαι καλός να κάνεις".
Μικρά περιγράμματα επαγγελμάτων

 Αγρότης-υπεύθυνος αγροτουριστικής μονάδας

Τι αφορά
Ο Αγρότης-υπεύθυνος αγροτουριστικής μονάδας δραστηριοποιείται στον αγροτικό χώρο και ως «πολυδραστήριος» γεωργός έχει επιλέξει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον αγροτουρισμό, χωρίς να αποκοπεί από τον χώρο της γεωργίας.
O επαγγελματίας Αγρότης-υπεύθυνος αγροτουριστικής μονάδας:
• παρέχει υποδομές και υπηρεσίες διανυκτέρευσης ή /και εστίασης στους πελάτες του, μεταποιεί και πουλά στους πελάτες-περιηγητές τα προϊόντα που παράγει,
• οργανώνει δραστηριότητες υπαίθρου (επίσκεψη σε αγρόκτημα και συμμετοχή στις γεωργικές εργασίες, παρακολούθηση μαθημάτων παραδοσιακής γαστρονομίας, δραστηριότητες οικο-αναψυχής , περιπάτους, περιηγήσεις κλπ.), και
• ενδέχεται να κατασκευάζει και να πουλά στους πελάτες-περιηγητές του χειροτεχνήματα τοπικής λαϊκής τέχνης (κεντήματα, πήλινα, υφαντά κλπ.).
Υπάρχουσα κατάσταση απασχόλησης
Ο αγροτουρισμός αποτελεί έναν από τους πλέον υποσχόμενους τομείς της τουριστικής οικονομίας. Η ανάγκη επιστροφής των αστών «στον χαμένο παράδεισο», η αναζήτηση ενός περισσότερο ανθρώπινου μοντέλου τουρισμού, η αποσύνδεση του αγροτουρισμού, σε ικανοποιητικό βαθμό, από την εποχικότητα της τουριστικής αγοράς, η πολυμορφία του αγροτουριστικού προϊόντος, καθώς και το γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι των αγροτουριστικών επενδύσεων έχει επιδοτηθεί από κοινοτικά ή/ και εθνικά κονδύλια σε συνδυασμό με το περιορισμένο μέγεθος της επένδυσης με αποτέλεσμα την μικρή επιβάρυνση του επενδυτή, είναι οι παράγοντες που προδιαγράφουν τη δυναμική ανάπτυξη του επαγγέλματος.
Όσον αφορά τη δυναμική του κλάδου, σύμφωνα με τους δείκτες αποτελεσμάτων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης της Ελλάδας 2007-2014, με στόχο τη στήριξη της επιχειρηματικότητας στην ύπαιθρο με κύριο σκοπό τη διαφοροποίηση των γεωργικών δραστηριοτήτων, τη στήριξη της δημιουργίας και ανάπτυξης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων και την ενθάρρυνση τουριστικών δραστηριοτήτων, προβλέπεται η δημιουργία 5.294 νέων θέσεων εργασίας εκ των οποίων οι 4.645 αφορούν σε νέες θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης.
Μεγάλο, αν όχι το μεγαλύτερο ποσοστό από τις θέσεις αυτές (τουλάχιστον με βάση την εμπειρία των προηγούμενων περιόδων) θα αφορά στον αγροτουρισμό, θέση που τεκμηριώνεται και από την πρόβλεψη για αύξηση του αριθμού τουριστών κατά 800.000 άτομα στις αγροτικές περιοχές.
Επαγγελματικό Περίγραμμα Αγρότη- Υπεύθυνου Αγροτουριστικής Μονάδα

Τι αφορά

Μελισσοκόμος


Ο Μελισσοκόμος έχει την ιδιότητα του αρχηγού αγροτικής εκμετάλλευσης, ήτοι είναι εγκατεστημένος στην γεωργία κατά κύριο επάγγελμα. Το επάγγελμα του Μελισσοκόμου ως δραστηριότητα περικλείει:
• την εκτροφή των μελισσών για την παραγωγή μελιού, κεριού, βασιλικού πολτού και άλλων προϊόντων,
• την εφαρμογή των κανόνων ορθής μελισσοκομικής πρακτικής διασφαλίζοντας την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων,
• την αποτελεσματική οργάνωση και διαχείριση της μελισσοκομικής του εκμετάλλευσης, σύμφωνα με την Εθνική και Κοινοτική νομοθεσία και τους κανόνες επιχειρηματικής κερδοφορίας.
Υπάρχουσα κατάσταση απασχόλησης
Η μελισσοκομία είναι ένας σημαντικός κλάδος της πρωτογενούς παραγωγής για τη χώρα μας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το 2005, στον κλάδο της μελισσοκομίας απασχολούνται 19.814 μελισσοκόμοι οι οποίοι κατέχουν 1.497.690 κυψέλες. Το 73% των κυψελών ανήκει σε επαγγελματίες Μελισσοκόμους ο αριθμός των οποίων ανέρχεται σε 7.170. Οι τάσεις απασχόλησης για τον κλάδο της μελισσοκομίας εμφανίζονται αυξητικές όσον αφορά τους επαγγελματίες Μελισσοκόμους, οι οποίοι συγκεντρώνουν και το μεγαλύτερο αριθμό κυψελών. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, παρατηρείται πολύ μεγάλη αύξηση, σε ποσοστό 44% στον αριθμό των επαγγελματιών μελισσοκόμων και μικρή μείωση, σε ποσοστό 6 % του συνολικού αριθμού των μελισσοκόμων το 2005 σε σύγκριση με το 2001. Συγκρίνοντας τα ίδια έτη το συνολικό αριθμό των κατεχόμενων κυψελών, διαπιστώνουμε αύξηση σε ποσοστό 8% περίπου.
Ο μελισσοκόμος αποτελεί ένα δυναμικό επάγγελμα, που μπορεί να δώσει επαγγελματική διέξοδο και στήριξη του οικογενειακού αγροτικού εισοδήματος. Το ελληνικό μέλι είναι εξαιρετικής ποιότητας με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και γεύση που αναγνωρίζονται διεθνώς. Σε αυτό συμβάλλουν πρωτίστως οι κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας που είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για την ανάπτυξη της μελισσοκομίας καθώς και η πλούσια και ποικίλη μελισσοκομική χλωρίδα. Ανήκει στα αγροτικά μας προϊόντα που έχουν μεγάλες προοπτικές στην Ευρωπαϊκή αγορά λαμβανομένου υπόψη ότι η Ε.Ε είναι ελλειμματική σε μέλι με βαθμό αυτάρκειας 60%.
Η παγκόσμια παραγωγή μελιού μειώθηκε σε ποσοστό 3,15% το 2007 σε σύγκριση με το 2006 φθάνοντας τους 1.400.491 τόνους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του FAO 2007, η μείωση αυτή προέρχεται κυρίως από την Αμερική και την Ευρώπη. Η διαταραχή ή σύνδρομο κατάρρευσης των μελισσιών Colony collapse disorder (CCD) ευθύνεται κυρίως για τη μείωση στον αριθμό των μελισσών στην Αμερική. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, στο σύνολο της παγκόσμιας παραγωγής μελιού η Κίνα παραμένει η πρώτη παραγωγός χώρα στον κόσμο με παραγωγή μελιού 303.220 τόνους και ποσοστό παραγωγής 21,65%. Ακολουθούν η Ευρωπαϊκή Ένωση ( 27 χώρες μέλη) με 193.695 τόνους και ποσοστό 13,83%, η Αργεντινή με 81.000 τόνους, η Τουρκία με 73.935 τόνους, και η Ουκρανία με 67.700 τόνους και ποσοστό 5,78% ,5,27% και 4,83% αντίστοιχα.

Τι αφορά

Ο Τεχνικός Αμπελουργίας – Οινοποιίας 


είναι ο εργαζόμενος που απασχολείται σε αμπελουργικές, οινοποιητικές ή μικτές αμπελοοινικές επιχειρήσεις διαφόρων μορφών ( πχ ιδιωτικούς, συνεταιριστικούς ή κρατικούς αμπελώνες, φυτώρια, οινοβιομηχανίες και επιχειρήσεις εμπορίας και τυποποίησης, οινολογικά εργαστήρια, ιδρύματα και σταθμούς έρευνας, Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κλπ). Το βασικό αντικείμενο της εργασίας του είναι η καλλιέργεια αμπελώνων και η παραγωγή κρασιού υπό την καθοδήγηση του επιστημονικού προσωπικού (οινολόγου, γεωπόνου) και ειδικότερα:
Η εφαρμογή καλλιεργητικών φροντίδων της αμπέλου για την παραγωγή σταφυλιών,
Η εφαρμογή πρακτικών οινοποίησης και κατεργασίας οίνων,
Η συμμετοχή στις εργασίες Διαχείρισης Ασφάλειας και Ποιότητας.
Υπάρχουσα κατάσταση απασχόλησης
Ως προς τον αριθμό των απασχολουμένων στις αμπελοκαλλιέργειες , στην Ελλάδα υπάρχουν 180.000 καλλιεργητές (στοιχεία του 1998) και είναι κυρίως αυτοαπασχολούμενοι και όχι εργαζόμενοι με εξαρτημένη (ή μη) σχέση εργασίας, ενώ συνολικά οι απασχολούμενοι στον αγροτικό τομέα υπολογίζονται σε 668.766 ή ποσοστό 18,72% του συνόλου των απασχολουμένων.Επομένως περίπου το 20% των απασχολουμένων στον αγροτικό τομέα ασχολούνται και ίσως όχι αποκλειστικά με την αμπελοκαλλιέργεια.
Το 40% των αμπελουργών είναι ηλικίας πάνω από 65 ετών και μόνο το 10% είναι νέα άτομα ηλικίας μέχρι 40 ετών.
(Πηγή: http://www.minagric.gr/greek/agro_pol/KAP/Wine.Reform.pdf )Επίσης ο κλάδος λόγω των αυξημένων αναγκών στην περίοδο του τρύγου απασχολεί εποχιακό προσωπικό (κυρίως στην αμπελουργία και λιγότερο στην οινοποιία). Το προσωπικό που ασκεί σήμερα καθήκοντα σχεδόν σαν αυτά του τεχνικού οινοποιίας-αμπελουργίας έχει προέλθει στην πλειονότητά του, είτε από ανειδίκευτο προσωπικό είτε από τεχνίτες άλλων κλάδων οι οποίοι έχουν συσσωρεύσει κάποια έτη επαγγελματικής εμπειρίας στο αντικείμενο, ενώ ιδιαίτερος χαμηλή είναι ως σήμερα και η απορρόφηση των αποφοίτων των ΙΕΚ οινοποιίας-αμπελουργίας τα οποία λειτούργησαν και λειτουργούν τα τελευταία έτη στην Ελλάδα.Αν και σχεδόν όλες οι μεγάλες και μεσαίες οινοποιητικές επιχειρήσεις διαθέτουν σήμερα εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (οινολόγους και γεωπόνους), υπάρχει ακόμα ένας σημαντικός αριθμός ο οποίος δεν απασχολεί τέτοιους επιστήμονες καθώς και καταρτισμένους τεχνικούς οινοποιίας-αμπελουργίας. Η ύπαρξη οινολόγου και γεωπόνους είναι απαραίτητη για την σωστή καθοδήγηση του εργατικού προσωπικού και του τεχνικού οινοποιίας-αμπελουργίας. Ως σήμερα στις οινοποιητικές επιχειρήσεις το εργατικό προσωπικό είναι συνήθως ανειδίκευτο.


Τι αφορά 

Ο Τεχνικός Παραγωγής Τροφίμων και Ποτών 


εκτελεί τις απαραίτητες εργασίες σε όλη την αλυσίδα της παραγωγικής διαδικασίας χρησιμοποιώντας  σκεύη και μηχανολογικό εξοπλισμό, με σκοπό να παρασκευάσει τρόφιμα υγιεινά και ασφαλή, τα οποία πληρούν τις προδιαγραφές της εθνικής και κοινοτικής Νομοθεσίας. και απασχολείται στις βιομηχανίες και βιοτεχνίες τροφίμων και ποτών.
Ουσιαστικά ο Τεχνικός Παραγωγής Τροφίμων και Ποτών: παραλαμβάνει, αποθηκεύει, χειρίζεται, επεξεργάζεται, μεταφέρει, ελέγχει Α’ ύλες, ενδιάμεσα και τελικά προϊόντα διατροφής χρησιμοποιώντας σκεύη και μηχανολογικό εξοπλισμό με τις οδηγίες εργασίας των προϊσταμένων του.
Υπάρχουσα κατάσταση απασχόλησης
Οι επιχειρήσεις που μπορούν να δραστηριοποιηθούν οι εργαζόμενοι του εν λόγω επαγγέλματος αφορούν πάνω από 20 υποκλάδους και έχουν ιδιαίτερη δυναμική. Επίσης, αναμένεται να αυξηθεί η απασχόληση τα επόμενα χρόνια για τα εξειδικευμένα άτομα εφόσον το επάγγελμα του τεχνικού παραγωγής και οι ειδικεύσεις του κατοχυρωθούν ύστερα από μια σύγχρονη εκπαίδευση για την ανάπτυξη ικανοτήτων, δεξιοτήτων και γνώσεων. Στις επιχειρήσεις αυτές :
- απασχολούνται άμεσα και έμμεσα περισσότερα από 350.000 άτομα, ιδιαίτερα στην ελληνική περιφέρεια και στον αγροτικό πληθυσμό,
- οι εργαζόμενοι αποτελούν πάνω από το 26% της απασχόλησης σε ολόκληρη τη βιομηχανία της χώρας,
- οι εργαζόμενοι αποτελούν το 40% περίπου των εργαζομένων στη βιομηχανία τροφίμων και είναι το πολυπληθέστερο επάγγελμα,
- τα τελευταία 3 χρόνια (2004-2006) δημιουργήθηκαν 6.452 νέες θέσεις εργασίας για όλα τα επαγγέλματα στη Βιομηχανία Τροφίμων, επιτυγχάνοντας ρυθμό αύξησης της απασχόλησης 5,26%
τι αφορά 

Το επάγγελμα του «Τεχνίτη κήπων και έργων πρασίνου» ορίζεται ως η δραστηριότητα που περικλείει τη διαμόρφωση και κατασκευή χώρων και την περιποίηση ανθοκομικών φυτών και δέντρων. Το βασικό αντικείμενο της εργασίας του είναι η φροντίδα για την αναπαραγωγή, τη μεταφύτευση, το κλάδεμα και η συντήρηση δένδρων και φυτών. Ο Τεχνίτης κήπων γνωρίζει τις πηγές και τους τρόπους προμήθειας των κατάλληλων φυτών από την ελληνική ή διεθνή αγορά. Παράλληλα διαμορφώνει και κατασκευάζει χώρους πρασίνου (αίθριους χώρους, ταράτσες, κήπους και λοιπούς χώρους πρασίνου) έπειτα από συνεργασία και συνεννόηση με γεωπόνους ή με αρχιτέκτονες τοπίου. Στο επάγγελμα δεν εντοπίζονται ειδικότητες ή εξειδικεύσεις.


Υπάρχουσα κατάσταση απασχόλησης
Η Ελλάδα από χώρα εκροής μεταναστών, στο τέλος του 20ου αιώνα μετατράπηκε σε χώρα εισροής. Σύμφωνα με την απογραφή, το 1991 στην Ελλάδα υπήρχαν 167.276 μετανάστες, ενώ το 2001 υπήρχαν επισήμως σχεδόν 797.093 μετανάστες, αριθμός που τους τοποθέτησε στο 7% του πληθυσμού. Οι βασικοί πυλώνες της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή ο κατασκευαστικός τομέας και ο τουρισμός, επωφελήθηκαν αρκετά από τα φθηνά εργατικά χέρια.Το γεγονότος ότι το μεταναστευτικό κύμα οδήγησε σε φτηνά εργατικά χέρια δεν άφησε ανεπηρέαστες και τις επιχειρήσεις που απασχολούν προσωπικό στον κλάδο της «Κηποτεχνίας». Συχνά διαπιστώνεται το φαινόμενο της αδήλωτης εργασίας στον κλάδο αλλά και οι εργαζόμενοι να μην διαθέτουν τις απαραίτητες σπουδές και γνώσεις για την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Συνέπεια του γεγονότος αυτού και δεδομένο ότι ο πάγιος εξοπλισμός είναι σχετικά χαμηλού κόστους, επιτρέπει σε μεγάλο αριθμό απασχολουμένων να ασκήσουν το επάγγελμα χωρίς να παρουσιάζονται επίσημα καταγεγραμμένα στοιχεία που θα αποτύπωναν την πραγματική εικόνα απασχόλησης στον κλάδο.Συχνά στον κλάδο παρατηρείται το φαινόμενο της εποχικής απασχόλησης του προσωπικού. Ειδικά ο μεγαλύτερος όγκος των εργασιών στο επάγγελμα πραγματοποιείται την άνοιξη και το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα η απασχόληση στο διάστημα αυτό να αυξάνεται αισθητά.

Τι αφορά 

Ο τεχνίτης Θερμοκηπιακών καλλιεργειών:

• ασχολείται με τη φύτευση, την καλλιέργεια, και τη συγκομιδή των καλλιεργειών που γίνονται σε θερμοκήπια,
• ελέγχει τις τεχνικές διαδικασίες του θερμοκηπίου και αναλαμβάνει τον έλεγχο της συντήρησής του, και
• ασχολείται με την παρακολούθηση αγοράς των πρώτων υλών, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων που είναι απαραίτητα.
Υπάρχουσα κατάσταση απασχόλησης
Οι εξελίξεις στον διεθνή και ευρωπαϊκό χώρο επηρεάζουν και την ελληνική αγορά δείχνοντας μια τάση εξειδίκευσης του επαγγέλματος με κύριους στόχους την διασφάλιση της ποιότητας των προϊόντων σε όλα τα στάδια της παραγωγής, την εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον και την δυνατότητα διαχείρισης -διατροφικών κυρίως- κρίσεων.
Συνολικά για υπαίθριες και θερμοκηπιακές καλλιέργειες κηπευτικών και ανθοκομικών φυτών, ο αριθμός ετήσιων μονάδων εργασίας (ΕΜΕ) - ο μέσος όρος του 12μήνου των απασχολούμενων, για τα έτη 2003-2005 παρουσίασε μικρή πτώση (4.4%) από 27.698 ΕΜΕ σε 26.479 ΕΜΕ το 2005. Η ίδια τάση ισχύει για τις ετήσιες μονάδες εργασίας οικογενειακού εργατικού δυναμικού (ΕΜΕΟΕΔ), όπου στο διάστημα 2003 – 2005 μειώθηκαν κατά 4,2% από 18.427 σε 17.653 ΕΜΕΟΕΔ.
Οι θερμοκηπιακές επιχειρήσεις στην Ελλάδα είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό μικρές ιδιωτικές εκμεταλλεύσεις οικογενειακού χαρακτήρα. Στη διάρκεια της δεκαετίας 1995/96 με 2005/06, το σύνολο των θερμοκηπιακών εκτάσεων αυξήθηκαν από 39.000 περίπου στρέμματα σε 52.000 στρέμματα, που ισοδυναμεί σε ποσοστό 30%, με τη πλειοψηφία των εκτάσεων να βρίσκονται σε πεδινές περιοχές. Στο σύνολο της ελληνικής αγορά παρατηρείται η κατανομή των κηπευτικών / ανθοκομικών καλλιεργειών στα θερμοκήπια να είναι περίπου 90/10. Σε γεωγραφικό επίπεδο, η Κρήτη, η Πελοπόννησος, η Δυτική & Κεντρική Μακεδονία και η Αττική κατέχουν τις μεγαλύτερες θερμοκηπιακές εκτάσεις. Η πλειοψηφία των θερμοκηπίων αφορούσε παλαιότερα θερμοκήπια χωρικού τύπου, αλλά τα τελευταία χρόνια με τις επιδοτήσεις μέσω των σχεδίων βελτίωσης κυρίως, πραγματοποιήθηκαν σημαντικές επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό των εκμεταλλεύσεων (Περιοδικό: Γεωργία – Κτηνοτροφία 9, 1999 και ΕΣΥΕ Στοιχεία 2005-2006).